آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند                         آیا بُوَد که گوشه ی چشمی به ما کنند؟

دردم نهفته به ز طبیبان مدّعی                               باشد که خزانه ی غیبش دوا کنند

معشوق چون نقاب ز رخ در نمی کشد                    هر کس حکایتی به تصوّر چرا کنند

چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست                آن به که کار خود به عنایت رها کنند

بی معرفت مباش که در مَن یزیدِ عشق                     اهل نظر معامله با آشنا کنند

بگذر به کوی میکده تا زمره ی حضور                    اوقات خود ز بهر تو صرفِ دعا کنند

می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب                   بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند

پیراهنی که آید ازو بوی یوسفم                                ترسم برادران غیورش قبا کنند

حالی درون پرده بسی فتنه می رود                          تا آن زمان که پرده برافتد چه ها کنند

گر سنگ ازین حدیث بنالد عجب مدار                       صاحبدلان حکایتِ دل خوش ادا کنند

پنهان ز حاسدان به خودم خوان که مُنعمان                  خیر نهان برای رضای خدا کنند

حافظ دوام وصل میسّر نمی شود                               شاهان کم التفات به حال گدا کنند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: