به سلامتی مگس که یادمون داد زیاد که دور کسی بگردی آخرش میزنه تو سرت !به سلامتی مادر بخاطر اینکه همیشه از غمهامون شنید اما هیچوقت از غمهاش نگفت به سلامتی رفیقی که تو رفاقتب کم نذاشت ولی کم برداشت تا رفیقش کم نیاره... به سلامتی مداد پاک کن که به خاطر اشتباه دیگران خودشو کوچیک میکنه... به سلامتی اون دلی که هزار بار شکست ولی هنوزم شکستن بلد نیست... به سلامتی اونایی که تو اوج سختی ها و مشکلات به جای اینکه ترکمون کنن درکمون می کنن... به سلامتی اونایی که درد دل همه رو گوش میدن اما معلوم نیس خودشون کجا درد دل میکنن... به سلامتی اونی که باخت تا رفیقش برنده باشه... به سلامتی کسی که هنوز دوسش داری ولی دیگه مال تو نیست... به سلامتی مادر که وقتی غذا سر سفره کم بیاد اولین کسی که از اون غذا دوس نداره خودشه... به سلامتی همه اونایی که خطشون اعتباریه ولی معرفتشون دائمیه! به سلامتی کسی که دید بغلیش تو تاکسی پول نداره به راننده گفت: پول خورد ندارم مال همه رو حساب کن! به سلامتی سیم خاردار! که پشت و رو نداره... به سلامتی اونی که بیکسه، ولی ناکس نیست... به سلامتی اونایی که چه عشقشون پیششون باشه چه نباشه چشمشون مثل فانوس دریایی نمی چرخه... به سلامتی حلقه های زنجیر که زیر برف و بارون میمونن زنگ میزنن ولی هم دیگه رو ول نمیکن... گل آفتابگردان را گفتند: چرا شبها سرت را پایین می اندازی؟ گفت: ستاره چشمک میزند، نمیخواهم به خورشید خیانت کنم به سلامتی همه اونایی که مثل گل آفتابگردان هستند... به سلامتی اون دختری که حاضره زیر بارون خیس بشه ولی‌ سوار ماشین هیچ پسری نشه... به سلامتی کسی که وقتی بهش زنگ میزنی و خواب ولی واسه اینکه دلت رو نشکنه میگه: خوب شد زنگ زدی؛ باید بیدار میشدم... به سلامتی‌ اون بچه‌ای که شیمی‌ درمانی کرده همه ی موهاش ریخته به باباش میگه بابا من الان شدم مثل رونالدو یا روبرتو کارلوس؟ باباش میگه قربونت برم از همه اونا تو خوش تیپ تری... به سلامتی‌ اون پسری که وقتی‌ تو خیابون نگاهش به یه دختر ناز و خوشگل میفته بازم سرشو میندازه پایین و زیر لب میگه: اگه آخرشم باشی‌ انگشت کوچیکهٔ عشقم هم نیستی...  به سلامتی پسر بچه های قدیم که پشت لبشونو با ذغال سیاه می کردن که شبیه باباهاشون بشن نه مثل جوونای امروز که ابروهاشونو نازک می کنن که شبیه ماماناشون بشن! به سلامتی دوست خوبی که مثل خط سفید وسط جاده است تکه تکه میشه ولی بازم پا به پات میاد... به سلامتی پدری که لباس خاکی و کثیف میپوشه میره کارگری برای سیر کردن شکم بچه اش، اما بچه اش خجالت میکشه به دوستاش بگه که این پدرمه...  به سلامتی سرنوشت که نمی‌شه اونو از سر نوشت... به سلامتی اون رفتگری که تو این هوای سرد و وانفسای بی عدالتی داره به عشق زن و بچه اش کوچه و خیابون رو جارو میزنه که یه لقمه نون حلال در بیاره …به سلامتی اونهائی که دوستت دارم رو درک می کنند و اونو به حساب کمبودهات نمی ذارن... به سلامتی همه ی اونایی که مارو همین جوری که هستیم دوست دارن... به سلامتی دوست نازنینی که گفت: قبر منو خیلی بزرگ بسازین... چون دارم یه دنیا آرزو با خودم به گور میبرم !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: